- icbar
- ə. 1) bir işi zorla gördürmə, arzusunun ziddinə olaraq bir işə məcbur etmə; 2) qrammatikada: felin növlərindən biri
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
icbar
Look at other dictionaries:
icbar — is., esk., Ar. icbār Zorlama, zorunda bırakma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller icbar etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
icbâr — (A.) [ رﺎﺒﺝا ] zorlama. ♦ icbâr edilmek zorlanmak. ♦ icbâr etmek zorlamak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
icbar — is. <ər.> Cəbr etmə, məcbur etmə; öz razılığı, arzusu olmadan bir işə sövq etmə. İcbar etmək – məcbur etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
İCBAR-I NEFS — Kendini zorlama, nefsini icbar etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
icbarən — ə. icbari, güclə, zorla … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İCBAR — Zor. Zorlama. Cebretmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
icbar etmek — birine istemediği bir işi zorla yaptırmak, zorlamak, zorunda bırakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
icbar etme — zorlama … Hukuk Sözlüğü
ESBAB-I MÜCBİRE — İcbar eden, cebreden, zorlayan sebepler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜCBİR — İcbar eden. Zorlayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
